Onze Technisch Service Manager, Johan van der Meulen, mocht deze week een wel heel bijzondere verftechnische inspectie doen. Lees met ons mee hoe hij dit ervaarde!
Aan de hemel staat een waterig zonnetje wanneer ik richting het pittoreske Friese elf steden stadje Sneek rijd. Hier heb ik een afspraak met Henk Douwsma die mij, als voorzitter van voetbalclub LSC 1890, zal ontvangen voor een verftechnische inspectie. Het is dat mijn navigatie mij erop attendeert dat ik gearriveerd ben, anders zou ik er vast en zeker aan voorbij zijn gereden. Bij de poort wordt ik welkom geheten door de vriendelijke voorzitter van de club die mij verder navigeert tot voorbij het smeedijzeren hekwerk van de club. Dan verbaas ik me over de pracht van deze, tussen de bebouwing verscholen ‘verborgen parel’, de monumentale tribune van LSC 1890. Een zeer bijzonder object in de stijl van de Amsterdamse School met een grote cultuur historische waarde die nagenoeg geheel is opgetrokken uit hout.
Ondanks de bijna honderd jarige leeftijd van het object constateer ik dat het zich, los van het achterstallig schilderwerk, nog in een goede bouwkundige staat bevindt. Fier heeft het zowel een wereldoorlog, gemeentelijke bestemmingsplannen en de tand des tijds doorstaan. Door de vele decennia heen doet het nog steeds dienst als centrale ontmoetingsplek waar verschillende sporten worden verenigd en evenementen worden gehouden. Het vervult dan ook een cruciale rol binnen het gemeenschapsleven van Sneek.
Door de bevlogen voorzitter word ik erop gewezen dat in vergane tijden de tribune daarnaast ook nog een rol van levensbelang heeft vervuld. We schrijven 21 mei 1944, de roerige angstige dagen tijdens de 2e wereldoorlog. Om aan de dagelijkse angst en onzekerheid even te kunnen ‘ontsnappen’ werd een voetbalwedstrijd georganiseerd waar dan ook zo’n 9000 toeschouwers op afkwamen. Een wedstrijd, met prominenten Abe Lenstra en Kick Smit in de opstellingen, die de geschiedenisboeken in zou gaan als de ‘razziawedstrijd’. Dit omdat tijdens de wedstrijd een razzia werd gehouden door de Duitse bezetter. Via een verscholen luik vonden tientallen mannen ternauwernood nog een schuilplaats onder de tribune. Een actie die, zoals later zou blijken, hen zou redden van deportatie naar werk- en concentratiekampen.
Kortom een object met een belangrijke historische waarde die wat mij betreft koste wat het kost behouden moet worden voor het nageslacht. Het is maar goed dat ik het eveneens Friese NelfKoopmans vertegenwoordig. Een betrokken bedrijf met oog en hart voor het cultuurhistorisch erfgoed. Namens NelfKoopmans mag ik het project te begeleiden en aangeven dat we hebben besloten dit bijzondere project te sponsoren. Door de vereniging te voorzien van advies, technische ondersteuning en de juiste hoogwaardige verfproducten worden de vrijwilligers optimaal begeleid en blijft het gebouw ook de komende decennia behouden. Met een bijzonder verhaal rijker en een voldaan gevoel vertrek ik met de zon in de rug op naar Marrum in de wetenschap dat dit heel veel mensen heel blij zal maken.